Inburgeren vanuit China, Somalië of Pakistan

Vandaag mag ik samen met leerling-rondleider Niek een groep inburgeraars, ofwel mensen met Nederlands als tweede taal, rondleiden om hen aan de Nederlandse cultuur te laten ruiken.
We starten in Staphorst waar nog iets terug te vinden is van streekdracht, en ook de cultuur van het venstervrijen. Op de deel even kennismaken met de potstal voordat we het verschil bekijken met de gruppestal in de Stolp. Met name de Chinees kent goed de gevaren van hooibroei en is ook verder erg geinteresseerd.
Voor de ophaalbrug van Oudekerk vertel ik wat over de paltrok en de vijzelmolen. Dan verder met de 17de eeuw en de rijke kooplieden, in het Koopmanshuis en de siertuin.
De Chinees raakt volledig in vervoering als we het Chinese restaurantje binnenstappen. De hele groep is overweldigd door de heerlijke geuren in onze bakkerij. De bakker besluit in onze aanwezigheid het vuur in de takkenoven te ontsteken. Mooi om mee te maken.
De wasserij doet het goed bij zowel de mannen als de vrouwen. Helaas is de wasvrouw er niet dus ik mag zelf het verhaal houden en op mijn knieën in het spoelbakje gaan zitten.
In de smederij laat Alfons (?) in voor ieder begrijpelijke taal zien hoe je een spijker smeedt. Zelfs de vrouwen hangen aan zijn lippen.  Vervolgens even door de tramremise voor een stukje geschiedenis van de Arnhemse tram en de tram in het museum.

Tot slot toch nog de wevers in de ambachtsbuurt die eerder een pauze hadden maar nu volledig beschikbaar zijn voor met name de erg geinteresseerde Somalische vrouwen.

Bij de picknickplaats tegenover de loods van Goes laat ik samen met Niek de groep weer los. Ik weet dat ik de gesluierde vrouwen geen hand moet geven maar ze bedanken me met een gemeende stralende glimlach die me doet denken aan de sprookjes van duizend-en-een-nacht. De mannen nemen afscheid met een ferme handdruk en dankwoorden.

Met Niek loop ik terug naar het Entreegebouw en we evalueren samen de rondleiding. Het is wel duidelijk dat Niek weer veel heeft geleerd van met name de leefwijze in de kleinere objecten waar de rondleiders-cursus zich niet echt op richt. En ik heb zowel van de groep als van de evaluatie met Niek weer veel opgestoken.  Een leven lang leren, zo kun je het leven van een museumrondleider wel samenvatten, wat mij betreft.

Zeven zware rolstoelen van zorgvereniging

Soms komt een zorgvereniging of -instelling met een groep bezoekers waarvan de helft in een rolstoel zit en de andere helft meekomt als begeleider. Ook dan kan in het Openluchtmuseum een heel goede rondleiding gegeven worden. Helmig en ik verdelen de groep in tweeën zodat we elk zeven rolstoelen hebben met zeven begeleiders. Met mij loopt Ada mee als aspirant rondleider.
Helmig kan direct van start en Ada en ik starten bij het loshoes van Harreveld omdat nog enkele groepsleden ontbreken. Zij kunnen dan eenvoudig aanhaken zodra ze teruggevonden zijn. Ada gaat direct goed van start en legt de ins en outs uit van het blauwe loshoes en hoe daar werd geleefd. Eerst buiten maar al weldra ook binnen als alle rolstoelers gevonden zijn.
We rollen naar de overkant waar de olieslager zijn verhaal vertelt en aan de groep laat voelen en zien hoe dat vroeger ging met dat olieslaan. Hij weet zich tussen de harde slagen van de heiblokken goed verstaanbaar te houden.
Via Vragender (Vierhouten lukt niet met zoveel zware electrische rolstoelen) rollen we naar Varik waar boerin Katrien laat zien en ruiken hoe er in de Betuwe werd gekookt rond 1900.
De HSL boerderij van Hoogmade biedt wat meer gemak voor de rolstoelen (men kan er doorheen rijden) en ook op de deel is genoeg ruimte voor het verhaal van Cees van Leeuwen en het verhaal van het Openluchtmuseum (waarom een moderne woonboerderij).
Via de paltrokmolen (als aanjager van onze welvaart in de 17de eeuw) komen we in het Paard van Marken waar een lekkere hap wacht.

Een lastige maar toch prima rondleiding. Na een korte evaluatie met Ada besluiten we beide de museumdag.

Technisch bedrijf viert groots feest

Vandaag buldert al om 10.00u de disco over de Grote Weide waar een enorme tent is opgezet voor de 1500 medewerkers van een technisch bedrijf dat hier een sportief bedrijfsfeest houdt voor medewerkers en gezinsleden.
Een van de aktiviteiten betreft een rondleiding met gids en Carel H en ik nemen de eerst groep van 10.15u voor onze rekening al is er wat vertraging door de overigens prima openingstoespraak van de directeur.

Met een grote groep van 30 mensen loop ik via Harreveld en de rosoliemolen (goed verhaal van Hans van Z) naar Vierhouten waar we net in passen en een prima verhaal aanhoren over kleding en gebruik van mutsen. Via Varik en Hoogmade bereiken we de paltrolmolen en vandaaruit wandelen we terug naar de Grote Weide waar de deelnemers een volgende aktiviteit kunnen kiezen.