Schemertochtrondleiding

Wat is het heerlijk druk in het museum met meer dan 8000 bezoekers op deze Tweede Kerstdag. Dat betekent ook direct vier maal een volle kerk voor de Utrecht Travel Singers. Dirigente Ines en haar vriend willen ook graag met de schemertocht mee en dat blijkt prima op elkaar aan te sluiten. Ook twee rondleiders die de tocht later gaan lopen, lopen mee om alvast te ervaren. Had ik ook even eerder moeten doen.

Voor mij is deze schemertocht een nieuwe ervaring. Een handleiding van Suzanne van 20 pagina's en een grote tas vol "spullen" voor onderweg belooft een goede start.  Op deze drukke Kerstdag zijn er voldoende mensen voor de drie groepen die drie verschillende routes lopen.  Omdat er vandaag slechts twee hoornblazers zijn voegen we tot en met Beltrum twee groepen samen. Als een "echte rondleider" loop ik met een brandende kaars voor de groep uit.

Na een korte introductie voor mijn groep van toch wel bijna 20 volwassenen en kinderen, ontmoeten we bij Beltrum Arie die vol vuur vertelt over zijn grootste liefhebberij: het midwinterhoorn blazen. Het lijkt even te gaan uitlopen maar uiteindelijk blaast Arie toch nog even voluit op de hoorn. Elders uit het park volgt al spoedig het antwoord.

Na dit goede begin scheiden de twee groepen en moeten wij een behoorlijk stukje lopen naar het boerderij-skelet van Vragender. Hier begint mijn verwarring. Het hekje is dicht dus we kunnen niet de donkere buik in lopen; buiten is het nog gewoon licht. Wel is er een zithoekje voor maar daar is geen turf met kaarsjes te vinden. Ik begin toch maar mijn verhaal over het kaarsjespringen en al snel vindt een van de andere rondleiders het kaarsturfje ergens naast Vragender.
De kinderen springen enthousiast over de kaarsjes en laten zich de schuimroosjes goed smaken. Of mijn korte toelichting over de ommetochten ook is blijven hangen, betwijfel ik.

Hierna naar Varik voor het boerderijverhaal. We zien van verre de bruine bonen al onder de kap hangen en op de deel vertel ik wat over Varik, over de tredmolen en over het fokken van paarden. Wat ik had moeten weten, kinderen kunnen hier zelf bonen doppen, was ik vergeten maar gelukkig komt Suzanne aan lopen met een bak vol ongepelde bruine bonen. De kinderen beginnen vlot bonen te pellen en ze kunnen enkele bonen meenemen naar huis om ze in de grond te stoppen en een bonenstaak te kweken. Dit stuk had ik echt even eerder moeten ervaren met een andere rondleider. Gelukkig is het goed gekomen.

Tot slot naar Giethoorn waar al een grote groep voor staat die juist naar opzij wandelt. Dat betekent dat ik de afsluiting achter deze boerderij kan doen. Ik vertel een verhaal over het Angelus kleppen en het luiden van de papklok. Tijd voor inhoudelijke verhalen is er eigenlijk niet in het halve uur dat voor de schemertocht beschikbaar is.
Enkele kinderen lukt het om te kleppen en te luiden maar ze vragen zich wel af of je met een kerkklok ook kunt kleppen of alleen maar luiden. Die vraag zoeken we op.........

Per gezin mag ik een potje koolzaadolie kado geven met lontje en gebruiksaanwijzing. Dat wordt zeer gewaardeerd. Ik wijs de groep de route naar het entreegebouw en we nemen afscheid.
Met enkele bezoekers praat ik nog even na.

Voor mij was het een zware bevalling. Ik had duidelijk eerst wat praktijkervaring op moeten doen.

Leuk en interessant om te doen was het in ieder geval.

Vanwege een wachtend Kerstdiner moet ik snel weg dus evaluatie met de andere rondleiders en met Suzanne en Anneke heeft wat mij betreft niet meer plaatsgevonden.

Jaarafsluiting met vele oud-rondleiders

Vandaag nemen we afscheid van enkele rondleiders en zijn ook alle oud-rondleiders uitgenodigd om aanwezig te zijn.
Na een Twents verhaal van Wout, wijdt Hans Piena ons in in de geheimen van Hindeloopen waar veel Amsterdammers hun sporen hebben achtergelaten.

Van Anneke Bolder-Beke ontving ik bijgaande groepsfoto van de rondleiders in 2002 (?), in ieder geval een periode waarin ik nog op de tram reed. Velen zullen collega's herkennen op dit plaatje; ook is een aantal van hen ons inmiddels ontvallen.

Uw webmaster Wietze wenst alle rondleiders van hieruit sfeervolle Kerstdagen en een gezond en voorspoedig 2014.

Een bruiloft begeleiden door de ijzige koude

Vandaag mag ik een bruidspaar met haar bruiloftsgasten begeleiden tijdens een onderdeel van de feestdag.
Ze zijn juist getrouwd en bij de tramremise worden nog wat mooie plaatjes geschoten van bruid en bruidegom voor de GETA75 trouwtram.
De prachtige jonge bruid is schitterend gekleed in het wit maar wel wat dun voor het schrale weer. Gelukkig omarmt de bruidegom haar regelmatig stevig tussen de fotosessies door. Omdat ook de gasten veelal slechts gekleed gaan in een colbertje, costuum of jurk beloof ik de ceremoniemeester een aantal verwarmende tussenstops.
Van de remise dus snel gewandeld naar de smederij waar Hans (met zijn karakteristieke lange baard) haarfijn aanvoelt wat de bedoeling is. Bruid en bruidegom mogen achter de ketting tot vlak bij het warme vuur gaan staan terwijl Hans een feestelijke spijker voor hen smeedt.
Het hele gezelschap warmt snel op en we lopen via het met Kerstkramen gevulde Zaanse Plein naar de ophaalbrug van Ouderkerk waar enkele bruidsfoto's en groepsfoto's gemaakt worden. Intussen kan ik als rondleider wat vertellen over de vier molens die hier te zien zijn, hoe er mee gewerkt werd en wat ze voor onze welvaart hebben betekend.
Omdat eenieder al weer snel is afgekoeld wandelen we snel door naar de Stolp boerderij waar men zich even kan vergapen aan de schitterende hooischuur waaromheen de boerderij is gebouwd. Zowaar is er een gast bij die me kan vertellen dat de ingebouwde stenen uitstulpingen bedsteden zijn. Meestal heeft men geen idee wat het kan zijn. Na ons bezoek aan deze familie Twuyver in de 18de eeuw, moeten we nog eenmaal door de koude wandelen maar dan bereiken we al snel het bruiloftsdiner in de Kasteelboerderij. De gasten zullen nog tot na middernacht doorfeesten en dan afsluiten met een bordje boerenkool met worst (zo lees ik in de reservering).
Na deze mooi ervaring als begeleidend rondleider, haast ik me naar het kerkje in Schaarsbergen waar een kwartier geleden mijn koor Volver al is begonnen met het zingen van het Kerstconcert. Na twee nummers voeg ik me snel tussen de koorleden en ik sta tien minuten na de rondleiding al weer mee te zingen in de warme kerk.