Jaarafsluiting rondleiders in de Hoeferzaal

We hebben vanochtend, zoals Suzanne in haar mail al schreef,  een mooie en plezierige eindejaars-bijeenkomst gehad in de Hoeferzaal. Piet B heeft terug gekeken op de afgelopen 20 jaar als rondleider in het NOM, en hij heeft een boeiend verhaal over het schort voorgedragen. Daarna heeft Gerard B ons een mooi kerstverhaal over de bewoners van het los hoes uit Harreveld verteld. Zowel Piet als Gerard hadden veel lovende woorden voor Rita die alle oudere rondleiders lijkt te hebben doorgezaagd in de ballotage periode. En ik bleek, net als enkele anderen, nog in het rood te staan v.w.b. de wel-en-wee-pot. Meteen maar voor 2014 en 2015 betaald met het schaamrood op mijn kaken.

Vervolgens heeft Maurits stilgestaan bij het afscheid van Gérard Nelissen.
Aansluitend heeft John Wieringa (Presenteren) een sage uit 1870 op zijn eigen wijze verteld.

Naast veel door collega-rondleiders zelfgemaakte lekkernijen en prima koffie, was er voor ieder een Kerstpakket in de vorm van een tas vol heerlijkheden.

Daarna was er nog volop ruimte om elkaar te ontmoeten en bij te praten.

Christmas in the rain - een bedrijfsfeestje

Nog nooit is het me overkomen dat ik volledig doorweekt van jas tot en met schoenen een rondleiding heb afgesloten, dus eens moest de eerste keer zijn.

Een bedrijf in milieutechnologie viert haar bedrijfsKerstfeest in ons museum, te beginnen met een heerlijk glas glühwein op het overdekte terras bij de ijsbaan. Buiten regent het en is het waterkoud, binnen is het goed uit te houden.

Toch delen Helmig en ik volgens plan de groep in tweeën en beiden starten we met onze groep de rondleiding. Het is na vijven dus helaas geen trams meer om ons droog over het terrein te vervoeren.

Met mijn groep start ik in de Amsterdamse Westerstraat die net wordt afgesloten dus dat kan ik nog even verhinderen. Voor de vele jonge mensen blijkt het postkantoor niet meer zo'n vanzelfsprekend herkenningspunt uit het verleden; grappig om dat zo te ontdekken. Het Turkenpension maakt indruk en vergelijkingen met het heden zijn snel gemaakt.
In het Amsterdamse café ontbreekt de muziek en de mooie beelden van Johny Jordaan. Dan is het ineens toch wat doods in het café.
We lopen even door naar de pottebakkersgang maar die is in de regen toch wel erg nat. Omdat de bovenverdieping niet echt weet te boeien, besluit ik snel door te lopen naar Staphorst.

Staphorst is altijd interessant, ook zonder dame in streekdracht. De beschilderingen van Goldstein en de vele verhalen over het leven in Staphorst kunnen de groep wel boeien. Als ik dan de deur naar de deel open waar in het volle licht onze koeien in de potstal staan, dan is men regen en koude snel vergeten.

Van de potstal naar de gruppenstal in de Stolp. Er is veel kennis in de groep en ook mijn vraag over de vreemde stenen uitstulpingen in de hooibergruimte, leiden direct naar een goed antwoord: ja de bedsteden dus.

Buiten even snel wat over de molens en de brug uit Ouderkerk maar dan hophop naar de Koopmanswoning van Honig waar binnen de Kersttafel wacht: en dat al in de 17de eeuw.

Nu volgt een lastige tocht want de groep moet naar de Hanekamp en zonder tram is dan een wandeling door de regen onvermijdelijk.  Via de ambachtsbuurt bereiken we de VGL-loods en Remise maar ik besluit die niet meer te openen en na een kort verhaal door te lopen naar de diner-locatie.

Koud, nat en een beetje verkleumd arriveert de groep in de Zwolse herberg.

Op het grote middenpad kom ik een Peugeootje tegen met twee oudere dames. Op mijn vraag waarom ze hier rijden antwoorden ze: we zijn op zoek naar het feest in de Kasteelboerderij (daar zit een ander bedrijf vanavond).  Omdat het vrijwel onmogelijk is om in het pikkedonker van hieruit je weg te vinden naar dit Kasteelfeest, kruip ik achterin, en als een veredelde TomTom wijs ik de weg terug naar Entreegebouw, langs Vierhouten en Molukse barak naar de achterkant van de Kasteelboerderij waar de invalide berijdster haar auto mag neerzetten. Nadat ik de beide dames naar het feest heb begeleid (de klant blijft koning tenslotte) loop ik terug naar de entree en wordt ik echt helemaal door en door drijfnat.

Een leerzame Christmas in the Rain..........

Grote zorginstelling viert feest in ons museum

Vandaag viert een flinke afdeling van een grote zorginstelling een avond feest in onze Kasteelboerderij. Dat betekent in ieder geval een rondleiding en heerlijk dineren.

De 150 aanwezigen verdelen we over de 7 beschikbare rondleiders-collega's, en we bespreken heerlijk buiten op het terras wie waar volgens welke route naartoe zal gaan. Het is een avondrondleiding dus we lopen met een sleutelbos omdat de gebouwen na 5 uur netjes worden afgesloten. Jan en ik openen vantevoren alvast een flink aantal gebouwen.

Met mijn groep enthousiaste vrouwen wandel ik eerst volgens afspraak naar de wasserij; best lastig omdat er onderweg daar naartoe zo veel te vertellen is.  Judy staat al met een glimlach in de deuropening en ze verrast mijn dames met een duidelijk verhaal over de werking en het werkverleden in deze wasserij-blekerij uit Overveen. Er is zelfs even tijd voor enkele dames om de was op de bleek nat te hozen met een hoosspaan of een klomp.

Marc staat op de smederij maar daar mag ik niet heen om de andere groepen niet voor de voeten te lopen. Ook in Marken echter is al een groepje binnen dus vertel ik toch maar even iets over de reparatiewerf en de ellende met storm en eb en vloed vroeger op dit eiland. We passen precies allemaal in het huisje, waar geen licht in is aangebracht. In het schemerdonker bekijken we buiten nog de paltrokmolen die precies met de mooie open zijkant met zaagramen naar ons toegekeerd staat. Toch nog even over de VOC dus en de 17de eeuw.

Via de poffertjeskraam bereiken we het Zaanse Koopmanshuis met de geschiedenis van Honig, mooi verlicht zoals in de winter. Toch maar even beginnen over de overtuin en de grote brand in de 70-er jaren. Mooie discussie meteen over wanneer een pand wel of niet naar het Openluchtmuseum kan verhuizen.

De brug van Ouderkerk biedt gelegenheid om naast de paltrok ook de vijzelmolen en de standerdmolen te bekijken. Tijd om die te bezoeken is er helaas niet; de zwerftocht mag iets meer dan een uur duren.

Via de imposante stolp-boerderij van Zuid-Scharwoude bereiken we ook nog Staphorst waar naast het verhaal van de streekdracht (de boerin is uiteraard al naar huis) nog zoveel andere mooie verhalen aan kleven.

Dan met enige spoed naar de Kasteelboerderij waar de feestmaaltijd wacht. Velen hebben die dag nog maar weinig gegeten of komen rechtstreeks uit dienst of nachtdienst.
Van de meeste feestgangers uit mijn groep krijg ik een persoonlijk bedankje en een hand als dank.

Weer even wennen zo'n avondrondleiding maar de sfeer van het park (het is nu helemaal donker) en de sfeer van de groep maken het wederom tot een memorabele happening.

Ruim 13 jaar werkzaam in het Openluchtmuseum

Tot mijn grote verrassing word ik tijdens de vergadering van 27 oktober in de bloemetjes gezet wegens 12,5 jaar trouwe dienst in het museum als vrijwilliger.

Bij het teruglezen van oude stukken van ons museumtrambedrijf, ontdek ik dat ik op 23 juni 2001 ben begonnen als conducteur op de tram, na een periode van diverse opleidingen en instructies.
We verkochten nog kaartjes voor 1 gulden; de euro was er nog niet. Nog enige jaren heb ik daarna kaartjes in euro's verkocht waarna de kaartverkoop gelukkig is gestaakt. Voor zowel bezoekers als voor conducteurs werd het leven stukken aangenamer. Zonder tas om de nek was het beeld wel iets minder authentiek, maar vooruit.

Op 18 november 2005 praat ik met Anneke Bolder-Beke voor het eerst over de mogelijkheden om rondleider te worden. Na een training van een half jaar en acceptatie door Rita en instructies van Bea, loop ik op 9 juli 2006 mijn eerste rondleiding.

Al met al werk ik nu dus meer dan 13 jaar bij het Openluchtmuseum als vrijwilliger, waarvan ruim 8 jaren als rondleider.

Fitte Brabanders in een PlusBus rondleiding

Vandaag een bijzonder rondleiding van de PlusBus.
Geen rolstoel te bekennen, al lopen wel enkelen met een rollator. Het gaat om een groep goedgemutste en aardig fitte Brabanders die er duidelijk zin in hebben.
De PlusBus coordinator heeft de groep al in drie groepen verdeeld (rood wit en blauw) zodat Annemieke, Maria en ik vlot op weg kunnen.


Ik start bij de paltrokmolen met een kort intro over ons 103-jarig museum en een stukje geschiedenis uit de 17e eeuw, onze Gouden Eeuw die zonder deze molen niet mogelijk zou zijn.


Dan via de wind-watermolen met handige vijzelpomp naar de ophaalbrug uit Ouderklerk en verder naar het Koopmanshuis. 
In de bakkerij genieten we van de heerlijke geuren en de takkenoven mag even open tijdens mijn verhaaltje.


In de wasserij-blekerij is het weldadig stil zonder stampende kuipen, zodat ik het wasverhaal goed kan overbrengen. Later komt Judy en zij laat alles nog even draaien. Verbazing en verwondering als altijd over zo'n wonder van vernuft.


De wevers gaan net lunchen als we komen maar de begeleidster van de groep laat ons toch even binnen voor een korte uitleg. Mooi dat dat even kan voor deze groep die voor een groot deel uit geinteresseerde vrouwen bestaat.


Mark smeedt een mooie spijker voor ons met een smeuig verhaal erbij, en via de VGL loods bereiken we de tramremise. Met de tram rijden we naar de Grote Weide. Na een kort verhaal bij het blauwe loshoes van Harreveld lopen we via Staphorst naar de Kasteelboerderij voor de lunch.


Met een uitbundig applaus word ik bedankt voor deze sfeervolle zwerftocht.

De Museumplusbus is een initiatief van zeven musea. Het werkt als volgt:

Groepen senioren uit verzorgingshuizen of met thuiszorg gaan naar één of twee musea op één dag. Ze worden gastvrij ontvangen, krijgen koffie en een rondleiding en genieten naar hartelust. De bus haalt op, brengt heen en brengt terug. Minimaal 30, maximaal 45 personen, rollators mee.

Gratis! Dankzij de genereuze steun van de BankGiro Loterij.

Een landelijk vervoersbedrijf verwent haar jubilarissen met museumbezoek

Vandaag mag ik met Cora en de weer volledig herstelde Jan een rondleiding verzorgen voor de jubilarissen van een bekend landelijk  vervoersbedrijf.


In de Kasteelboerderij delen we de groep bezoekers in drieën en we gaan op pad.
Ik start in de 17de eeuw met de paltrok molen en houd hier ook een korte inleiding over het meer dan 100-jarige museum.
Via de windwatermolen met vijzelpomp bereiken we de brug van Ouderkerk en de Zaanstreek. De dubbele buurt en de rijke koopman Honig spreken tot de verbeelding. In de bakkerij genieten we van de heerlijke geuren en kan ik mijn verhaal over de prachtig brandende takkenoven kwijt.


In de wasserij worden we opgewacht door Judy die het wasverhaal vol verve kan vertellen. Altijd weer mooi om de verwondering te zien bij mensen als ze hier voor het eerst binnen stappen.


In de smederij is Mark druk  met een bijzonder object voor enkele kinderen. Ook hier de heerlijke specifieke geur.


De VGL loods en de remise kan ik niet overslaan. Het verhaal van de Arnhemse tram houd ik kort bij deze Friezen en Groningers.
We lopen door naar Freia waar in vogelvlucht kan worden kennis genomen van de kaas- en boterproductie in Friesland.  Helaas draait de stoommachine niet vandaag.


In Beerta voelen de Groningers zich direct helemaal thuis bij Trijn die zelf met een behoorlijk Gronings accent spreekt: prachtig !  Een van de mensen in mijn groep blijkt in Beerta te wonen. Op de deel staan we even stil bij de landarbeiders stakingen van 1929.


Via de kop-hals-romp boerderij van Midlum bereiken we de tram en rijden we vlot naar de Kasteelboerderij waar de lunch inmiddels wacht. Ook de andere groepen zijn op tijd terug bij de altijd stipte Horeca collega's.

Een rondleider op de 50+ beurs in Utrecht

Soms leidt de weg van een rondleider naar een plek ver buiten het Openluchtmuseum.

Vandaag sta ik voor het museum in de Jaarbeurs in Utrecht op de 50+ beurs.  Dit is een van de grootste doelgroepen van ons museum en er komen meer dan 100.000 mensen op de beurs af, dus reageer ik graag positief op de vraag of ik het museum daar wil vertegenwoordigen.

Op de beurs staat een grote stand van Gelderland, verdeeld in Achterhoek, Rivierengebied en regio Arnhem-Nijmegen.
Met twee dames van het RBT-KAN (knooppunt Arnhem-Nijmegen) draag ik niet alleen de boodschap van ons museum uit, maar feitelijk van de hele regio, dus ik sta ineens ook reclame te maken voor de stad Arnhem en de stad Nijmegen. Leerzaam.

Vanwege de enorme drukte is er weinig tijd om achterover te leunen. Informatie over ons museum geef ik steeds in een één-op-één gesprek dus de 100.000 bezoekers zal ik niet gehaald hebben.

Vermoeid en met een tas vol brochures en folders over vele reisbestemmingen uit omliggende stands, laat ik me in de stroom bezoekers terug voeren naar Utrecht CS waar in de spits de treinen ook nogal overvol zijn.

Graag gedaan, maar wellicht niet helemaal mijn ding, zou ik zeggen in een stand vol jonge dames van rond de 23 jaar.

Docententeam van een middelbare school

Met vier rondleiders (Hein, Helmig, Eveline en ik) mogen we het docententeam rondleiden van een bekend gymnasium uit de regio. Vantevoren vertelt Maurits hen een verhaal over de leerling-projecten die we in het museum te bieden hebben.

Een geïnteresseerde groep mensen die goed thuis is in veel aspecten van leven en geschiedenis.

Met mijn groep start ik bij Marjo in Staphorst waar ze boeiend vertelt over het leven daar rond 1880 en over haar kleding. Vervolgens via de potstal en de fraaie deel naar de gruppenstal van de Stolp.
Via de brug van Ouderkerk en de omliggende molens (plus geschiedenis daarvan) lopen we via het Koopmanshuis naar de wasserij waar Jody haar verhaal vertelt.
Vervolgens via de smederij naar de remise en de oorlogsgeschiedenis van Arnhem aan de hand van het volledig verwoeste trambedrijf.
Via de JA-knikker en de plaggenhut (even binnen voelen uiteraard) bereiken we Damwoude en de zuivelfabriek Freia.
Met de tram zijn we net op tijd bij de Kasteelboerderij voor de lunch.

Een boeiende rondleiding voor zowel de bezoekers als voor mij.

Softwarebedrijf houdt gebruikersoverleg met rondleiding

Regelmatig houden bedrijven allerlei meetings in ons Openluchtmuseum omdat we daar prima faciliteiten voor hebben inclusief een goede Horeca. Vaak wil men dan tussendoor graag een rondleiding door het museumpark, het liefst een beetje een highlight rondleiding zodat er ook een flink stuk museumpark de revue kan passeren.  Alice en ik mogen de 30 deelnemers in 2 groepjes rondleiden.

Het gaat hier om enkele medewerkers van het softwarebedrijf, maar voornamelijk om de gebruikers van de programmapakketten zoals bij voorbeeld een grote Gemeente.

Wat mij betreft is het geworden: Staphorst, de Stolp, brug van Ouderkerk met de omliggende molens en hun geschiedenis, koopmanshuis, wasserij, papiermolen, drukkerij en Tilburgse huisjes. Daarna lever ik de groep volgens afspraak af bij de herberg De Viersprong (Brabants café).

Vrije rondleidingen

In de zomermaanden juli en augustus loop ik sinds lange tijd weer eens drie vrije rondleidingen. Dat zijn rondleidingen waar men zich als bezoeker niet voor aanmeldt. Men gaat eenvoudig buiten het entreegebouw bij een informatiebord staan waarop de tijden vermeld staan. Het is steeds weer een verrassing hoe groot de groep zal zijn waarmee je de wandeling door het museumpark gaat maken.

Ondanks de grote diversiteit binnen de op deze manier verzamelde groepjes is het toch een uitdaging om er een voor allen interessante rondleiding van te maken.

Mijn uitgangspunten zijn simpel:

- geen lange ouwehoerverhalen voor een pand waar je daarna pas naar binnen wilt gaan.

- gebruik maken van de kennis en het enthousiasme van de presentatiemedewerkers als een locatie bemand is.

- aansturen op een stukje gezamenlijke beleving van wat ooit een algemene leefwijze was.

- communicatie en terugkoppeling met de diverse bezoekers in de groep; vaak blijken ze toch te komen voor een specifieke locatie; soms kan ik dat dan inpassen.

- er vooral voor zorgen dat mensen genieten van dit uurtje, en met een goed gevoel verder gaan.

- altijd afsluiten met enkele tips voor het vervolg van het verder zelfstandige bezoek aan het museumpark

En zo werden het drie heerlijke vrije rondleidingen, voor de groep en ook voor mij.

Bedrijfsdag van een zorginstelling, met rondleiding

Regelmatig organiseren bedrijven hun "dagje uit" in het Openluchtmuseum. Vaak begint de dag met een aantal workshops en een bedrijfsbijeenkomst in de Hoeferzaal, waarna de kennismaking met ons museum kan starten. Later volgt dan een lunch in de Kasteelboerderij en vaak nog een diner aan het einde van de dag.

Zo ook vandaag met deze instelling uit Brabant.
Samen met collega-rondleidster Astrid verdelen we de groep in tweeën en kiezen we beide in overleg met de groep onze route.

Wat me eerst opvalt is dat vrijwel niemand weet dat we een 100-jarig museum zijn; de schattingen lopen uiteen van 15 en 30 jaar tot maximaal 50 en 60 jaar.  We moeten ons dus goed blijven beseffen dat veel mensen voor het eerst in het museum komen, en dus niets hebben mee gekregen van ons 100 jarig jubileum.

Vandaag start ik mijn rondleiding, na een korte introductie op het entreeplein, bij Staphorst. Er is veel te zien en te beleven, zowel buiten als binnen. Helaas is Staphorst vandaag niet bezet dus de streekdrachten komen er bekaaid af. Via de potstal lopen we naar de gruppenstal van de stolpboerderij. Altijd veel aah's en ooh's bij het binnentreden van de enorme hooischuur waaromheen de boerderij is gebouwd.

Voor het betreden van de ophaalbrug van Ouderkerk vertel ik het verhaal van de molens van het museum die hier grotendeels zichtbaar zijn. Omdat ze niet in werking zijn besluit ik om ze niet verder te bezoeken.

Het koopmanshuis en de overtuin zijn goed voor discussies over pronken met je geld en positie en een vergelijking met onze eigen tijd is niet moeilijk. Via de bakkerij lopen we naar de wasserij van Overveen.

Helaas loopt de wasvrouw net weg als we aankomen dus ik vertel zelf het verhaal van dit succesverhaal van immigrant Gehrels. Eerst vijf minuten volledige verwondering hoort er bij als je deze prachtige werkende was- en bleekinrichting betreedt.

Via de smederij, waar Patrick en Hans werken, lopen we naar de remise waar een kort verhaal het wachten op de tram kan overbruggen.

Met een kleine vertraging komen we bij de Kasteelboerderij waar een borrel wacht.

Geweldig om te ervaren hoe fit en geïnteresseerd deze groep de rondleiding heeft beleefd, nadat ze in de morgen al twee workshop-sessies van hun eigen instelling hadden bijgewoond.

Oud rondleidster Maaike Batelaan overleden

Op 13 juni 2014 overleed na een langdurige ziekte-periode onze collega rondleidster Maaike Batelaan. Velen van ons hebben haar jaren meegemaakt. Hieronder ziet u de foto van haar afscheid met de Kerst in 2012.
Ik wens haar familie veel sterkte in deze moeilijke periode.

Jaarafsluiting rondleiders Kerst 2012

20 december 2012: een bijzondere datum voor een bijzondere gelegenheid: de jaarafsluiting van de rondleiders. Een mooi moment om terug te blikken op een geweldig resultaat, aldus Marianne te Bokkel, die enige tijd Suzanne Bellemans vervangt die onlangs is bevallen. De rondleiders verzorgen in 2012 meer dan 1.000 rondleidingen en meer dan 500 bezoekers hebben deelgenomen aan een exclusieve rondleiding achter de schermen.
De bijeenkomst is een feestelijk gebeuren met voordrachten van Ineke en Ad.  Daarnaast geven Wietze en Niek al zingend een voorproefje van hun optredens in het Zeeuwse Kerkje.
Het is ook het moment waarop we afscheid nemen van tien rondleiders (zie foto). De rondleiders zijn in het zonnetje gezet met een dankwoord, een cadeaubon en natuurlijk een prachtige bos bloemen, uitgereikt
door Edwin Karten. Op een grote bedankkaart hebben alle rondleiders hun naam hebben gezet. De kaarten zijn namens de directie ondertekend door Pieter-Matthijs Gijsbers.
Op onderstaande foto ziet u de tien rondleiders die afscheid hebben genomen op 20 december.

V.l.n.r.: Lies Simon, Edwin Karten, Geert Dielissen, Cor Verheij, Marijke Clant, Ad Hasselton,

Maaike Batelaan, Jan van der Vring, Dorise Schagen, Willy McCulloch, Jan Koopman.

Lies, Marijke en Willy blijven nog aan het museum verbonden als vrijwilligers in de Kruidentuin en op het Indisch Achtererf.
De bijeenkomst is afgesloten met een lekkere lunch in de Hoeferzaal en namens het Nederlands Openluchtmuseum bedankt Marianne alle rondleiders nogmaals voor hun inzet in 2012.

International School komt met drie klassen hard werken

Op deze woensdagmorgen stroomt het entreeplein vol met scholieren uit de hoogste groepen van een internationale basisschool. Een deel doet 's morgens de projecten Brood en Bouwen met collega's van Educatie. De andere groep mag met mij een algemene rondleiding beleven door het museum.

Met de nieuwe Rotterdamse tram, de 631 partytram, rijden we naar de halte Freija terwijl onderweg met de boordmicrofoon wat kan toelichten over het park waar we doorheen rijden.

In overleg met Maurits heb ik besloten dat we beginnen met de nieuwe doe-presentatie voor gezinnen op de bovenverdieping van Freija; over kinderarbeid dus.  Dat pakt prima uit, al is het soms lastig dat alle aanwijzingen en uitleg alleen in het Nederlands zijn vermeld. Mijn pensioen-Engels blijkt echter nog ruim voldoende om dit gat te dichten. Onmiddellijk worden de drie werk-containers (drums in English) bezet door groepjes leerlingen die zeer gedisciplineerd werken. Al snel is voor allen duidelijk dat kinderarbeid over de gehele wereld nog een groot probleem is. Nadat ze allemaal ook nog een draadje hebben geknoopt in een tapijt, wordt het tijd de boog iets te ontspannen. Dat kan in de plaggenhut waar verwondering genoeg is.

Bij Zeijen krijgen we prima uitleg over het gebruik van de zeis als grasmaaimachine, en over de ja-knikker die vorig jaar nog de laatste olie uit Nederlandse bodem pompte.

In het schooltje weer een en al discipline als collega-juf Christien uitlegt wanneer de pechvogel wordt geworpen en wat de kracht is van een klap met de plak. Allemaal leren ze schrijven met griffel en lei.

In de remise maken we kennis met het trambedrijf van het museum en met de gevolgen van de slag om de Frostbrug voor Arnhem.

Ongelooflijk zo goed als vervolgens de smederij aanslaat. Patrick is een geboren verteller in het Engels en vooral met leerlingen doet hij het erg goed. Een gesmede spijker voor de juf is het resultaat.

Tenslotte komen we bij Saskia op Marken. Ze laat haar streekdracht zien en neemt de leerlingen mee in haar "Ikea"-huisje. 90% denkt dat de waterput een toilet is maar één leerling kent het geheim van de waterput. Prachtig.

Op tijd voor de picknick-lunch komen we terug op het entree-plein. Na aangeven van de juf wordt ik door de groep leerlingen precies synchroon bedankt met een "Thank you Mr. Landman".

Een interessante en vooral ook boeiende en plezierige groep om rond te leiden.

Rondleidersgeschiedenis 2013

klik op de foto voor groter formaat

Rondleidersgroep 2012 tijdens zomer-uitje naar Burgers Zoo

Deze weblog is bedoeld voor het uitwisselen van praktische informatie voor en over de rondleiders die als vrijwilliger werken bij het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem.

In juni 2013 is onze indelings-coördinator Reinier met zijn werkzaamheden gestopt wegens pensioen. Zijn opvolgster Anneke is inmiddels ingewerkt en benadert ons regelmatig digitaal over de te lopen rondleidingen. Ook zal ze bij alle vergaderingen aanwezig zijn, tezamen met Suzanne B.

Inmiddels is  de training 2013 afgerond. De nieuwe rondleiders zijn aan de groep voorgesteld tijdens de vergadering van september 2013. Hierboven een foto met de namen, ditmaal met de achternamen omdat die zonder voornamen op de reserveringsformulieren vermeld staan.

In juli en augustus 2012 is ook een aantal  rondleiders geslaagd voor het examen na een half jaar intensieve training (foto hieronder). Een nieuwe geactualiseerde foto van alle rondleiders hebben we gemaakt met vele toestellen tijdens het rondleiders-uitstapje naar Burgers Zoo in 2012.

de nieuwe rondleiders na de cursus van 2012
v.l.n.r.  Jan, Monica, Aemilie, Lies, Anton, Alice en Ada

Highlights rondleiding

In overleg met onze sales afdeling is besloten tot het opzetten tot een highlights rondleiding van een uur voor groepen die zijn verbonden via een dag van hun bedrijf in het museum. Via deze minder diepgaande rondleidingen krijgen deze groepsbezoekers toch een goed beeld van ons museum.

Uiteraard gaan we deze rondleiding eerst proeflopen en onze collega Mieke (?) was vandaag onze speciale rondleidster.
Er komen verschillende routes. Vandaag hebben we de volgende objecten uitgekozen:

Eerst Harreveld (het blauwe loshoes) met daaraan voorafgaand een korte introductie op de ontstaans-geschiedenis van ons museum.
Dan de duiventil, gekoppeld aan de evacués (die hebben deze vogelwoning geschonken) die hier in de Tweede Wereldoorlog tijdelijk gewoond hebben.
Via de Stolp bereiken we het voorplein naar de ophaalbrug van Ouderkerk. Van hieruit hebben we een goed zicht op de diverse verschillende grote en veelal ook draaiende molens.
In de Zaanse buurt volgt een stukje geschiedenis bij de Zaanse Koopmanswoning uit de 17de eeuw.
Dan vertelt Mieke ons zelf het verhaal van de wasserij, eerst buiten bij de bleek, dan binnen bij de spoelbak.

In de bedrijfskantine combineren we de evaluatie van de tocht met een kop koffie.

Dit wordt een prima museumproduct: de highlightrondleiding.  Papieren info volgt vanuit Suzanne.

Vakbond met een seniorenmissie

Vandaag mag ik met drie collega's een grote groep belangstellende senioren rondleiden van een bekende vakbond.
We verdelen de grote groep in vieren en vanuit de Kasteelboerderij en het Paard van Marken (de bijgebouwde tent) leid ik mijn groep eerst naar Staphorst. Helaas is geen medewerkster aanwezig zodat kleding en stipwerk achterwege moeten blijven. Toch is er veel belangstelling voor de deel met potstal en de woonkamer met specifieke beschildering en uiteraard het venstervrijen (de poppen zijn er helaas niet meer).

De Stolp oogst grote bewondering, door de rijkdom en vooral de enorme ingebouwde hooiberg in het indrukwekkend hoge middendeel.

Via het "molenplein" bereiken we via de brug van Ouderkerk de Zaanse buurt en dus de koopmanshuizen.
Even de heerlijk lucht opsnuiven in onze bakkerij maar de oven mag niet meer open 's middags dus men moet de bakker en mij geloven op mijn woorden.

In de wasserij vertelt Wilma prima haar wasverhaal en via de ambachtsbuurt komen we in de smederij waar we zien hoe een spijker wordt gesmeed.

Via VGL en remise lopen we naar de JA-knikker waar voor groepen een wat te smal gangetje is gemaakt. Heel mooi om hier de laatste werkende Nederlandse JA-knikker aan het werk te zien.

Ondanks dat het borrel-uur is aangebroken wil men nog graag naar de Watersnood-woning waar de groep noodgedwongen wat uit elkaar vat tussen de zelfverklarende borden en video's.
Men is onder de indruk en een deel van de groep wil nog naar het Zeeuwse kerkje.
Met de rest vertrek ik per tram naar de Kasteelboerderij waar de andere groepen en onze horeca-collega's reeds wachten bij de borrel.

Van alle groepsleden krijg ik een stevige hand als dank voor de mooie middag.

150 anders-actieven van een pensioenorganisatie

Als onderdeel van een volledige dag in het museum voor gepensioneerden van PGGM, mogen we deze groep van bijna 150 actieve bezoekers rondleiden met 8 rondleiders.

Na een goed georganiseerde opdeling van de groep in kleurcodes, mag ik met de rode groep op pad.

Ik start bij de paltrokmolen, waar het verhaal van VOC en Gouden Eeuw goed mixt met een introductie op het meer dan 100-jarige museum. Niet teveel technische uitleg lijkt hier raadzaam al passeren de zaagramen en de nokkenas toch wel even de revue. Via het fraaie uitzicht op de reparatiewerf van Marken bereiken we de water-windmolen waar we de pomp met houten spiraal kunnen bekijken door onderlangs te lopen.

Na een toelichting op de ophaalbrug van Ouderkerk, wandelen we de imposante Stolp-boerderij binnen waar met name de enorme dakconstructie en de stenen achterzijden van de bedsteden veel waardering oogsten. Van de gruppestal lopen we door naar de potstal van Staphorst.
Marjo vertelt ons boeiend over de streekdracht van Staphorst die ze in allerlei kleuren kan tonen.

Via de Zaanse buurt komen we in de bakkerij waar de takkenoven op staat. De vrouwelijke bakker vertelt ons over de 300 graden en de langzame afkoeling, en wat er dan allemaal gebakken kan worden.

Vanaf het Zaanse Plein wandelen we naar de wasserij waar Wilma en ik samen vertellen over de wasgewoonten enerzijds, en de schittererende constructies anderzijds (een 50/50 gemengde groep is het).

In de smederij genieten we van de geur en het snelle smeden van een echte spijker.

Na een kort verhaal bij de remise over de trams en de bouw van de replica-remise (als enige uitzondering in ons museum), pakken we de tram naar de Kasteelboerderij waar de lunch wacht.

In mijn eentje loop ik toch maar even naar de Watersnoodwoning want nieuwsgierigheid in dezen valt maar moeilijk te bedwingen, een dag na de opening. Een boeiende presentatie over een verschrikkelijke periode.

Tweemaal de MuseumPlusBus

Het seizoen is nog maar net begonnen als ik op 2 april de eerste groep mag begeleiden van de PlusBus. Het gaat om ouderen uit de regio Nijmegen die worden getrakteerd op een dag uit naar ons museum.
Op 14 april begeleid ik een groep bewoners van een verpleeghuis uit Den Bosch.
Beide groepen bestaan uit een fors aantal rolstoelgebruikers waardoor te te bezoeken lokaties niet te ver weg kunnen liggen. Op dit moment is de aanhangwagen van de tram nog niet in gebruik (daar kunnen zomaar 8 rolstoelers tegelijk in) zodat een ritje met de Rotterdammer nog geen optie kan zijn.

Wel is in de Gelderse hoek voldoende te beleven in Harreveld, de Rosoliemolen en Vierhouten. Verder kom ik graag met de PlusBus groepen in Staphorst, de Stolp en in de wasserij.
Omdat de takkenoven juist is opgestookt tijdens deze rondleidingen is een bezoek aan de bakker ook een genot. Vooral de 14de april is dit een voltreffer vanwege de koude wind en de buien.

Steeds weer merk ik hoe deze bezoekers de rondleiding waarderen en genieten van ons park (vooral ook de planten en de dieren !, vult een van de ouderen nog aan). Voldaan stapt men in de warme Kasteelboerderij op de lunch af. Want ook daarop heeft men zich tijdens de wandeling al verheugd.

Sleutelrondleiding in het laagseizoen

Vandaag vindt een company-event plaats in het museum van een bekende bankengroep die ook regelmatig sponsor is van museumprojecten..
En voordat er geborreld en gepresenteerd zal worden mag ik samen met rondleiders Lies en Piet met een sleutel door het park. De groep van 50 man (ook enkele vrouwen) is al door het bedrijf in 3 groepen verdeeld.

Ik start met een korte blik op de omgeving voor Kadoelen, maar het begint te motregenen dus we duiken snel de boerderij van Staphorst in. Eerst achter bij de koeien in de potstal (oh wat ruikt het daar heerlijk naar het vroegere boerenleven) en dan naar de woonkamer met de vele spreekwoorden, de mooie beschildering van Goldstein en het venstervrijen. De gastvrouw in streekdracht ontbreekt maar met deze mannengroep is dat geen probleem Deze financieringsadviseurs bij bedrijfsovernames zijn meer geïnteresseerd in de toch enigszins onpraktische wijze van overerving waarbij steeds meer boerderijen achter elkaar geplaatst werden.

Via de brug van Ouderkerk met de vele molens in het vizier (waar ik wat over kan vertellen; het is droog) bereiken we de Zaanse buurt en via Marken en de reparatiewerf bereiken we uiteindelijk Hoogmade. Met name de oude en nieuwe wijze van overbrengen van gebouwen (steen-voor-steen en later in stukken zagen) is hier interessant, maar ook de financiering: een sponsor voor de overbrenging plus 10 jaar exploitatie.

De Molukse barak is zwaar gesponsord door onze gasten dus daar willen ze wel even het bewijs van zien. Na het verhaal over de Molukkers en weg van de barak van Lage Mierde naar het museum, lopen we door de barak (oei voorzichtig, vloer staat in de was maar gelukkig al hard) en in de beheerderswoning vinden we het grote bord der sponsoren met de bank groot in het midden bovenaan. Gewoon leuk voor de groep om te zien wat er met hun geld gebeurd is.

Via Vragender lopen we terug naar het entreegebouw waar de twee andere groepen al wachten met een borrel in de hand.